Τα τελευταία δύο χρόνια η χώρα μας βρίσκεται σε μία διαρκή ύφεση. Η ανασφάλεια είναι διάχυτη και στις τουριστικές επιχειρήσεις, παρά το γεγονός ότι ο τουρισμός είναι από τους κλάδους που αναμένεται να συμβάλλουν τα μέγιστα για την ανακάμψη της οικονομίας μας.
Αυτό οφείλεται, κυρίως, στο γεγονός ότι η κρίση δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Είναι παγκόσμια και αυτό έχει επιπτώσεις και στις ταξιδιωτικές συνήθειες του κόσμου.
Παρόλα αυτά, πόσο εύκολο είναι για μία επιχείρηση να αντιμετωπίσει το δύσκολο περιβάλλον και να οδεύει προς την ανάπτυξη;
Είναι γεγονός ότι, οι συνθήκες “φωνάζουν” από μόνες τους ότι θα πρέπει να αλλάξουμε στρατηγική εάν θέλουμε αρχικά να επιβιώσουμε και κατόπιν να αναπτυχθούμε. Προς αυτήν την κατεύθυνση αναφέρουμε μερικά σημεία που θεωρούμε σημαντικά για να αντιμετωπίσουμε τις δύσκολες συνθήκες που υφιστάνται αλλά και αυτές που θα έρθουν.
Συντήρηση δυνάμεων
Καταρχήν, κατά τις περιόδους κρίσεων, είθισται κάθε επιχείρηση να κάνει συντήρηση δυνάμεων και πόρων. Αυτό τη βοηθά να είναι έτοιμη όταν οι συνθήκες στην αγορά θα είναι κατάλληλες που θα τις επιτρέψουν την ανάπτυξη. Σαφώς, όταν αναφερόμαστε στη συντήρηση δυνάμεων δεν εννοούμε μειώσεις και περικοπές που θα έχουν ως συνέπεια την υποβάθμιση της ποιότητας των προϊόντων και υπηρεσιών μιας επιχείρησης. Η ποιότητα θα πρέπει να διαφυλάσσεται ως “κόρη οφθαλμού”.
Διαδίκτυο
Το διαδίκτυο αποδεικνύει περίτρανα ότι ζούμε σε μία παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Μας επιτρέπει να επικοινωνούμε με ένα κοινό πέρα από αυτό της γειτονιάς μας, της πόλης μας, ακόμη και των συνόρων της χώρας μας. Δεν είναι εύκολο για κάποιον που δεν γνωρίζει πώς αλλά δεν είναι ακατόρθωτο αν επενδύσει σε αυτό, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για περαιτέρω ανάπτυξη της επιχείρησής του. Το κόστος είναι σχετικά λογικό για παρουσία και προβολή μέσω του διαδικτύου, χρησιμοποιώντας αποτελεσματικά τα εργαλεία που αυτό παρέχει (email, social media, κ.λπ.)
“Απογαλακτισμός” από το κράτος
Η αντιμετώπιση των δυσμενών συνθηκών που βιώνουμε, μας αναγκάζει να λάβουμε γενναίες αποφάσεις. Μία από αυτές είναι ότι πλέον θα πρέπει να πάρουμε απόφαση ότι δεν θα πρέπει να περιμένουμε από το κράτος να μας βοηθήσει στην ανάπτυξη της επιχείρησής μας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι το κράτος είναι υποχρεωμένο να παρέχει τις απαραίτητες υποδομές (οδικό δίκτυο, λιμάνια, αεροδρόμια, κ.λπ.) αλλά η ανάπτυξη και λειτουργία της επιχείρησής μας, είναι καθαρά δική μας υπόθεση. Όπως αναφέρει και ο κ.Σ.Μαζαράκης, απαντώντας σε ερωτήσεις αναγνωστών του Tourism Press, “Εναπόκειται στην κάθε επιχείρηση να εφαρμόσει αποτελεσματικές στρατηγικές marketing και δημοσίων σχέσεων για να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα. Δυστυχώς, όπως έχει δείξει η ιστορία, η ατομική πρωτοβουλία είναι αυτό που αλλάζει μια κατάσταση. Δεν θα πρέπει να περιμένουμε το κράτος να μας βοηθήσει και να μας “σώσει”.”
Συνέργειες – Συνεργασίες
Πριν από αρκετά χρόνια, οι Μπραντενμπέργκερ και Νέιλμπαφ, ανέπτυξαν τη θεωρία του “συν-ανταγωνισμού”. Τι σημαίνει αυτό; Ότι όταν επιχειρήσεις και οργανισμοί συνεργάζονται μεταξύ τους, η πίτα μεγαλώνει και έτσι όταν φθάνει η ώρα να ανταγωνιστούν για το μέγεθος του μεριδίου που θα λάβουν, έχουν ήδη στη διάθεσή τους μεγάλα κομμάτια. Άρα, στο χέρι μας είναι να αποφασίσουμε τι θέλουμε: να είμαστε μόνοι μας και να έχουμε ψίχουλα ή να συνεργαστούμε και να έχουμε ένα μεγάλο κομμάτι πίτας. Οι συνέργειες είναι μία πρακτική που υλοποιείται κατά κόρον στο εξωτερικό με αρκετά μεγάλη επιτυχία.
