Η 1η Γενική Συνέλευση του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου, που πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011, είναι σίγουρο ότι θα αφήσει εποχή!
Όχι μόνο γιατί ήταν η πρώτη “μάζωξη” του ξενοδοχειακού κόσμου με ηχηρό παρών (1.300 ξενοδόχοι συμμετείχαν) από όλη την Ελλάδα, ούτε για τα σημαντικά ζητήματα του κλάδου που ακούστηκαν και συζητήθηκαν κατά τη διάρκειά της αλλά για τις διαφορετικές αντιδράσεις του κόσμου απέναντι σε δύο πολιτικά πρόσωπα που ήταν παρόντα.
Αυτό, που έκανε ιδιαίτερη αίσθηση, ήταν πώς ο ίδιος κόσμος που αποθέωνε με θερμό χειροκρότημα το Σαμαρά όταν ανακοίνωνε από το βήμα της συνέλευσης “Ενιαίο ΦΠΑ στο 4,5%”, το ίδιο κοινό χειρονομούσε και αποδοκίμαζε έντονα τον Χρυσοχοΐδη, όταν ανέφερε, από το ίδιο βήμα τα προγράμματα που βρίσκονται σε εξέλιξη και θα “θέσουν σε τροχιά ανάπτυξης τον Ελληνικό τουρισμό”.
Κι εδώ διακρίνω μία μεγάλη αντίφαση: Ο αγανακτισμένος ξενοδοχειακός κόσμος έχει χορτάσει πια από μεγάλα λόγια και θέλει πια έργα. Όπως φώναζαν κάποιοι προχθές, “¨Εργα θέλουμε, όχι άλλα λόγια”. Την ίδια στιγμή, δείχνει ικανοποιημένος από τις υποσχέσεις του αρχηγού μίας παράταξης που στηρίζει το τωρινό κυβερνητικό σχήμα και προσδοκεί να γίνει “Χαλίφης στη θέση του χαλίφη” στις επόμενες εκλογές.
Συμφωνώ ότι από λόγια πια ο Ελληνικός λαός, και ειδικότερα ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας, έχει χορτάσει αλλά από υποσχέσεις τι γίνεται; Μήπως δεν έχουμε χορτάσει κι από αυτές και κυρίως από προεκλογικές υποσχέσεις;
Δυστυχώς, το “πολιτικό σύστημα” της χώρας μας έχει φθάσει σ’ ένα σημείο τέτοιο, όπου κάποιες πολιτικές δυνάμεις έχουν “εγκλωβιστεί” σ’ έναν κυκεώνα μη ρεαλιστικών και συνεπώς απραγματοποίητων υποσχέσεων, ενώ κάποιες άλλες σε μια ατέρμονη και στείρα απόρριψη κάθε πιθανής ενέργειας για ανάκαμψη.
Στο σημείο αυτό, ίσως θα ήταν καλό να σταθούμε όλοι μας για λίγο και να σκεφτούμε πως σίγουρα “κάτι δεν πάει καλά”. Ο “κυρίαρχος” λαός έχει καταντήσει έρμαιο των ορέξεων κάποιων που θέλουν να λέγονται πολιτικοί και με υποσχέσεις που δεν θα έπρεπε να ξεγελούν ούτε μικρό παιδί (βλέπε: λεφτά υπάρχουν), εξαπατούν, κυριαρχούν και καταστρέφουν. Και δεν σταματούν εκεί, αλλά με περισσό θράσος, κατηγορούν και τον εξαπατημένο λαό (βλέπε: μαζί τα φάγαμε). Παρότι όμως, κατά τα δικά τους λεγόμενα, τα φάγαμε μαζί, το λογαριασμό καλείται να πληρώσει πάλι ο λαός μόνος του!
Η στήλη Οικοτουρίστας ενημερώνεται από ανώνυμες πληροφορίες και καταγγελίες αναγνωστών. Αν θέλετε να στείλετε μήνυμα στη στήλη πατήστε εδώ
