Μελέτη για την ανάπτυξη του Ιατρικού Τουρισμού στην Ελλάδα εκπόνησε το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος.
- Περίπου 3.000-4.000 ευρώ δαπανά κάθε επισκέπτης ιατρικού τουρισμού διεθνώς,
- Η Ελλάδα διαθέτει καλές οι υποδομές σε κτίρια, εξοπλισμό, πολλούς και καλούς ιατρούς στις περισσότερες ειδικότητες,
- Δυνατότητα ανάπτυξης εξιδικευμένων υπηρεσιών ιατρικού τουρισμού όπου η χώρα διαθέτει πλεονεκτήματα,
- Πιλοτική εφαρμογή ολοκληρωμένων δικτύων ιατρικού τουρισμού σε Κρήτη, Σαντορίνη και Ρόδο,
- Κοινοτική οδηγία «ανοίγει» το δρόμο για τη διασυνοριακή περίθαλψη εντός της Ε.Ε.,
- Τα οφέλη θα προκύψουν από την ιδιωτική πρωτοβουλία- Θεσμικός ο ρόλος του κράτους
Συγκεκριμένα, εκτιμάται ότι σε μεσοπρόθεσμο στάδιο ένας αισιόδοξος στόχος θα ήταν να έρχονται 100.000 ασθενείς το χρόνο, που να δαπανούν κατά μέσο όρο 4.000 ευρώ ο καθένας. Ίσως 3.000 σε ιατρικά και 1.000 σε ξενοδοχειακά και συναφή.
Σε δέκα χρόνια, αν αναπτυχθεί η διασυνοριακή φροντίδα μέσα στην ΕΕ, και αν χρησιμοποιηθεί σωστά η υποδομή του ΕΣΥ μέσω ΣΔΙΤ, μπορεί να τεθεί στόχος πενταπλάσιος, δηλαδή 2 δισεκ. ευρώ το χρόνο.
Ποια είναι η κατάσταση των υποδομών στην Ελλάδα
- Καλές υποδομές σε κτίρια και εξοπλισμό, σε πολλές περιοχές της χώρας
- Πολλούς και καλούς ιατρούς στις περισσότερες ειδικότητες
- Οργάνωση και διαδικασίες
- Μάρκετιγκ
- Θεσμικό πλαίσιο
Που θα πρέπει να εστιάσουν επιχειρήσεις & αρμόδιοι φορείς
- Θεσμικά: Όσον αφορά τη διασυνοριακή περίθαλψη, γιια να τοποθετηθούν σωστά οι Έλληνες πάροχοι, το ελληνικό κράτος ή/και ορισμένοι συλλογικοί φορείς των παρόχων θα πρέπει να μεριμνήσουν ώστε μια σειρά θεσμικά ζητήματα να έχουν μια ικανοποιητική απάντηση στην Ελλάδα. Αλλιώς θα υπάρξουν εμπόδια στη διασυνοριακή φροντίδα που θα περιορίσουν πολύ τις δυνατότητες ανάπτυξης του ιατρικού τουρισμού στη χώρα μας. Οι διαδικασίες πρέπει να είναι απλές και κατά το δυνατό αυτοματοποιημένες.
- Συστήματα ποιότητας: Οι πάροχοι υγείας και τουριστικών υπηρεσιών να εγκαθιδρύσουν τα σχετικά συστήματα και διαδικασίες και να επιδιώξουν την πιστοποίηση από τους μεγάλους διεθνείς οργανισμούς πιστοποίησης.
- Πακέτα: Οι πάροχοι υγείας και τουρισμού θα πρέπει να διαμορφώσουν συνεργασίες και all-inclusive πακέτα για ασθενείς και συνοδούς, σε συνεργασία με διεθνείς Medical Tourism Facilitators.
- Εξειδίκευση σε συγκεκριμένα είδη θεραπείας, όπως:
- Επιλεκτικός Ιατρικός Τουρισμός για εξειδικευμένες ιατρικές παρεμβάσεις από τα Τριτοβάθμια Νοσοκομεία του Ιδιωτικού Τομέα. (κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, αλλά και στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία σε άλλες πόλεις).
- Αποκαταστατικός και Γηριατρικός Τουρισμός: συνεργασία Κέντρων Αποκατάστασης με ξενώνες και ξενοδοχεία για προώθηση πακέτων Αποκαταστατικού Τουρισμού (κυρίως στη Θεσσαλία και Μακεδονία).
- Ιατρικός Τουρισμός Εξωσωματικής και Υποβοηθούμενης Γονιμοποίησης: συνεργασία Κέντρων με Ξενοδοχειακές Μονάδες σε όλη την Ελλάδα- διεθνής προβολή (σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Κρήτη).
- Ξενοδοχεία και Ξενώνες συνεργαζόμενα με Κέντρα Αιμοκάθαρσης: προβολή των συνεργασιών προκειμένου τα ξενοδοχεία να απευθύνονται σε ένα επιπλέον target group και να διαφημίζονται σε διευρυμένες κατηγορίες πελατών (σε Αθήνα, Θεσ/νικη, Κρήτη, Ρόδο).
- Λουτροπόλεις- Κέντρα Αποκατάστασης– Προσκείμενες υποδομές φιλοξενίας για Τουρισμό ομάδων ειδικών κατηγοριών: άτομα με μυοσκελετικές παθήσεις, άτομα με νευρολογικές παθήσεις, άτομα Τρίτης Ηλικίας κ.λ.π. (ευρεία γεωγραφική διασπορά)
- Οφθαλμολογία – Αισθητική Δερματολογία και Πλαστική Χειρουργική, σε επίπεδο One- Day/ Secondary Care Clinic (στις μεγάλες πόλεις και σε τουριστικές περιοχές).
- Τοπικά πιλοτικά προγράμματα σε τρεις γεωγραφικές περιοχές (Ρόδος, Λασίθι, Σαντορίνη). Προτείνεται να ανατεθούν τρία πιλοτικά προγράμματα για την ανάπτυξη και προώθηση ολοκληρωμένων δικτύων ιατρικών υπηρεσιών για ξένους επισκέπτες σε τοπικό επίπεδο. Τα προγράμματα θα δομηθούν γύρω από τοπικές νοσοκομειακές μονάδες, αλλά θα εντάξουν πρωτοβάθμια ιατρεία, ξενοδόχους, ταξιδιωτικούς πράκτορες, υπηρεσίες προβολής, μεταφοράς, διασφάλισης ποιότητας, και την τοπική αυτοδιοίκηση. Με τον τρόπο αυτό θα δοκιμαστούν τρία διαφορετικά μοντέλα συνεργασίας δημόσιων και ιδιωτικών φορέων. Αν πετύχουν, θα είναι η βάση ‘καλής πρακτικής’ και θεσμικών ρυθμίσεων για ολόκληρη τη χώρα.