Το θέμα της επιμήκυνσης της τουριστικής περιόδου δεν είναι μόνο ελληνικό ζητούμενο. Κι άλλες χώρες τις Μεσογείου, όπως η Ισπανία, που αποτελούν παραθεριστικούς κυρίως προορισμούς, προσπαθούν να προσελκύσουν κόσμο και το χειμώνα, επιμηκύνοντας την τουριστική σαιζόν όσο το δυνατόν περισσότερο. Κάποιοι το καταφέρνουν σε μεγαλύτερο βαθμό και κάποιοι άλλοι από ελάχιστα έως καθόλου.
Ανέφερα, ωστόσο, την Ισπανία, γιατί αποτελεί ένα εξαιρετικό παράδειγμα στον τομέα αυτόν, καθώς όχι μόνο σκέφτηκε πώς θα προσελκύσει κόσμο το χειμώνα σε καλοκαιρινούς, ως επί το πλείστον προορισμούς, αλλά το υλοποίησε κι όλας με αρκετά μεγάλη επιτυχία.
Προορισμός: Ανδαλουσία. Οι παραθεριστικές ακτές της Ανδαλουσίας προσελκύουν χιλιάδες παραθεριστές την καλοκαιρινή σαιζόν. Το στοίχημα, λοιπόν εδώ, ήταν όχι μόνο να προσελκυστούν τουρίστες και τους υπόλοιπους μήνες του χρόνου αλλά και να προσφερθούν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες εφάμιλλες του καλοκαιριού.
Έτσι, η τοπική κυβέρνηση επιδοτούσε τα ξενοδοχεία για να δώσουν χαμηλές τιμές, να προσελκύσουν κόσμο εκτός τουριστικής περιόδου και να στηρίξει τα εισοδήματα και τις θέσεις απασχόλησης στην περιοχή.
Τροφοδότες σε αυτήν την προσπάθεια υπήρξαν μεταξύ άλλων και οι Έλληνες, οι οποίοι συμμετείχαν στο πρόγραμμα, το οποίο απευθυνόταν σε πλατιές μάζες πληθυσμού με έμφαση στην τρίτη ηλικία.
Το πακέτο, εξαιτίας και της επιδότησης της Ισπανικής κυβέρνησης, συνδύαζε χαμηλό κόστος και δυνατότητες εκδρομών σε παγκοσμίου φήμης αξιοθέατα.
Χάριν στους Έλληνες ταξιδιώτες που συνόδευα, είχα την ευκαιρία να ζήσω από κοντά την «Ανδαλουσιανή» off season τουριστική εμπειρία.
Οι κρατήσεις είχαν γίνει σε παραθεριστικό ξενοδοχείο 4 αστέρων σε μία πολλή όμορφη παραλιακή περιοχή.
Οι τοπικές Αρχές είχαν φροντίσει να λειτουργεί γραμμή αστικού λεωφορείου για να συνδέει το ξενοδοχείο με το κέντρο της πόλης. Έτσι, η πρόσβαση στην πόλη ήταν ιδιαίτερα εύκολη, όπου οι επισκέπτες μπορούσαν να θαυμάσουν εκτός των τουριστικών αξιοθεάτων, το επίπεδο καθαριότητας της περιοχής.
Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκανε το γεγονός ότι ο οδοκαθαριστής της γειτονιάς δούλευε κανονικότατα από τις 7 το πρωί ως τις 3 το μεσημέρι και ωστόσο είχε το κέφι και το κουράγιο να τραγουδά.
Και όταν είδε ο κόσμος για πρώτη φορά το αυτοκίνητο της ανακύκλωσης να αδειάζει τους κάδους που ήταν υπόγειοι και από τους οποίους ίσα που διακρινόταν ένα χαριτωμένο χρωματιστό κουβαδάκι στο πεζοδρόμιο, νόμισαν ότι έκανε άσκηση η ΕΜΑΚ. Τόσο σοβαρά και οργανωμένα έκαναν τη δουλειά τους!
Το ίδιο επίπεδο καθαριότητας συναντήσαμε και στις φυλακές τους, τουλάχιστον εξωτερικά. Περνώντας περιφερειακά της γειτονικής πόλης βλέπαμε την φυλακή μέσα στα συρματοπλέγματά της και ρωτώντας για την εγκληματικότητα, η οποία από ότι μάθαμε ήταν χαμηλή, μας είπαν ότι οι τελευταίοι που πέρασαν την πόρτα της ήταν μια κλίκα που έβγαζε διπλώματα οδήγησης δια της πλαγίας οδού. Αυτοί κέρδισαν εκτός από κάποια εξτρα χρήματα δωρεάν διαμονή και σίτιση για 2 ως 4 χρόνια!!
Αν μη τι άλλο, οι Ανδαλουσιανές αρχές είχαν καταφέρει να αποδείξουν ότι και μπορούν να προσφέρουν υψηλό επίπεδο υπηρεσιών και τους εκτός περιόδου μήνες και να δώσουν ένα μάθημα για το πώς πρέπει να κινείται κάθε αντίστοιχος προορισμός που θέλει να πετύχει το ίδιο.
Κατά τα άλλα το πρόγραμμα πήγε απροσδόκητα καλά. Από πλευράς Ελλήνων επισκεπτών, η συμμετοχή ξεπέρασε κάθε προσδοκία.
Πρωτοφανής ήταν, επίσης, η διάθεση συμμετοχής στις προαιρετικές εκδρομές, και οι ντόπιοι οδηγοί τρομοκρατήθηκαν τις πρώτες φορές όταν φτάνοντας στο ξενοδοχείο για να ξεκινήσουν την εκδρομή, είδαν να εξελίσεται «πειρατικό ρεσάλτο» με στόχο τις πολυπόθητες μπροστινές θέσεις!
Αυτό που θα μου μείνει αξέχαστο όμως είναι το παρακάτω:
Κυρία μέλος ΚΑΠΗ μοιραζόταν το δωμάτιο με μια άλλη κυρία που ροχάλιζε όπως μας παραπονέθηκε. Και όταν ρωτήσαμε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε γι’αυτό το θέμα, μας ζήτησε να μεσολαβήσουμε σε μια άλλη κυρία που είχε συγκάτοικο μια κουφή (!!) και να αλλάξουν αμοιβαία συγκατοίκους!! Η επινοητικότητα είναι ίδιον του Έλληνα…
«Δωδεκάμηνος τουρισμός στην Ανδαλουσία & Ελληνική επινοητικότητα»
