Περίπου στα 26 εκ.μπορεί να ανέλθουν οι διεθνείς αφίξεις για το 2017 και παράλληλη ανάκαμψη της μέσης τουριστικής δαπάνης προς τα επίπεδα του 2015, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του κ. Ανδρέα Ανδρεάδη, προέδρου του ΣΕΤΕ, μεταφέροντας τα πρώτα μηνύματα από την Διεθνή Έκθεση ITB που ξεκίνησε σήμερα στο Βερολίνο.
Ο κ. Ανδρεάδης, σε ανακοίνωσή του αναφέρει ότι «Συνυπολογίζοντας στοιχεία που λαμβάνουμε στην έκθεση ΙΤΒ, τον προγραμματισμό για 1,5 εκατ. επιπλέον θέσεις το 2017 (500 χιλ. σε Αθήνα – 1 εκατ. σε υπόλοιπους προορισμούς), τόσο από νέες όσο και από παραδοσιακές αγορές και την διαχρονική πληρότητα των αεροπλάνων, που φέτος προβλέπεται αυξημένη σε σχέση με πέρυσι, η εκτίμηση του ΣΕΤΕ για το 2017 είναι ότι οι διεθνείς αφίξεις μπορεί να ανέλθουν περίπου στα 26 εκατ. από 24,8 εκατ. το 2016. Συμπεριλαμβανομένης και της κρουαζιέρας, η κίνηση της οποίας αναμένεται πτωτική περίπου 20% σε σχέση με πέρυσι, λόγω της γεωπολιτικής κατάστασης της ευρύτερης περιοχής της ΝΑ Μεσογείου, οι συνολικές αφίξεις για το 2017 αναμένεται να κινηθούν περί τα 28 εκατ. υπό την προϋπόθεση ότι οι οδικές αφίξεις θα μείνουν σταθερές.”
Παράλληλα, αναφέρει ότι “εφόσον η μέση τουριστική δαπάνη ανακάμψει προς τα επίπεδα του 2015, εκτιμούμε ότι τα συνολικά έσοδα μπορούν να υπερβούν τα μεγέθη εκείνης της χρονιάς, δηλαδή να κινηθούν μεταξύ 14,2 – 14,5 δισ. Ευρώ. Εάν επιτευχθούν οι στόχοι αυτοί, τότε ο τουρισμός μπορεί να συμβάλει ακόμα πιο δυναμικά στην ελληνική οικονομία και να δώσει – τουλάχιστον φέτος- μια επιπλέον μονάδα στο ΑΕΠ της χώρας.”
Ωστόσο, ο πρόεδρος του ΣΕΤΕ τονίζει ότι “αναγκαία προϋπόθεση για όλα τα παραπάνω, ενόψει μάλιστα της έναρξης της τουριστικής περιόδου, είναι να ολοκληρωθεί άμεσα η αξιολόγηση του προγράμματος”.
Εκτός από τη μείωση του ΦΠΑ και της υπερβολικής φορολόγησης, ο κ. Ανδρέαδης αναφέρθηκε και στο φόρο διαμονής καθώς όπως είπε: “…είναι βέβαιο ότι θα παγιωθεί, μεσοπρόθεσμα, ένα ιδιαίτερα «τοξικό» περιβάλλον για το σύνολο της τουριστικής επιχειρηματικότητας και για τις αναπτυξιακές προοπτικές του τομέα και κατ’ επέκταση του συνόλου της ελληνικής οικονομίας. Θα επιβαρυνθεί δε ιδιαίτερα η δεύτερη ταχύτητα του ελληνικού τουρισμού, αυτή της άγνωστης τουριστικά Ελλάδας, με την συρρικνωμένη τουριστική περίοδο και τις χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Αυτή η πραγματικότητα θα λάβει ακόμα πιο αρνητική διάσταση, όταν εκλείψουν οι εξωγενείς διεθνείς συγκυρίες που, αυτό το διάστημα, ευνοούν τη δυναμική του ελληνικού τουρισμού.”
