Αφήσαμε τελευταία την δυτική πλευρά της Σικελίας αν και εκεί θα συναντήσουμε τη μεγαλύτερη πόλη και πρωτεύουσα του νησιού, το Παλέρμο.
Το Παλέρμο είναι η πιο σικελιάνικη, πιο χαρακτηριστική και με το μικρότερο ελληνιστικό παρελθόν, πόλη του νησιού. Αυτό γιατί ιδρύθηκε σαν μικρός εμπορικός σταθμός από τους Φοίνικες την εποχή του μεγάλου αποικισμού, ονομάστηκε βέβαια Πάνορμος και κράτησε αυτό το όνομα για πολλούς αιώνες, αλλά κατακτήθηκε από τον Πύρρο της Ηπείρου μόλις το 276 π.Χ. και για 30 χρόνια περίπου, μέχρι να καταληφθεί από τους Ρωμαίους (οι οποίοι έδιωξαν και τους τελευταίους εναπομείναντες Καρχηδόνιους).
Μετά την ρωμαϊκή περίοδο, υπήρξε μια συχνή εναλλαγή κατακτητών, Βάνδαλοι, Οστρογότθοι, Βυζαντινοί, Άραβες (που άφησαν σημαντική κληρονομιά στην αρχιτεκτονική, μουσική, γαστρονομία, γεωργική καλλιέργεια ) και ξαναγίνεται χριστιανική με τους Νορμανδούς που δημιούργησαν και το βασίλειο της Σικελίας. Αυτή την περίοδο η πόλη είδε μεγάλη πρόοδο και πλούτο και χτίστηκαν πολλά μνημειώδη κτίρια, όπως ο καθεδρικός και το παλάτι των Νορμανδών. Στη συνέχεια οι κυρίαρχοι συνεχίζουν να εναλλάσσονται, Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, οίκος των Ανζού, της Αραγωνίας, των Βουρβώνων, της Σαβοΐας, της Αυστρίας με τη λαϊκή οργή να συσσωρεύεται και να ξεκινάει πρώτα εδώ την επανάσταση που συντάραξε την Ευρώπη το 1848 σε πολλά σημεία ειδικά της Αυστριακής Αυτοκρατορίας. Τότε δημιουργήθηκε το σύνταγμα και ένα κοινοβούλιο, για μικρή χρονική διάρκεια όμως γιατί οι Βουρβώνοι κατάφεραν να ξανακυριαρχήσουν πάλι, μέχρι να αποβιβασθεί ο Γκαριμπάλντι με τους «χίλιους» του. Ο δρόμος για τις δημοκρατικές διαδικασίες και την ενοποίηση της Ιταλίας είχε ανοίξει.
Τα χρόνια που ακολούθησαν δεν έδωσαν στην πόλη και στον τόπο την ανάπτυξη που θα μπορούσε να έχει. Η πόλη μεγάλωσε και επεκτάθηκε άναρχα, δίπλα στις πανέμορφες μπαρόκ εκκλησίες ακριβώς σηκώθηκαν άχαρες πολυκατοικίες, οι δρόμοι και τα στενά γέμισαν αυτοκίνητα και δίκυκλα, οι λαϊκές γίνονται ανεξέλεγκτα παζάρια που διακινούν λαθραία, κλεμμένα και νόμιμα αγαθά, στις πλατείες και στους χώρους στάθμευσης παρατηρεί κάποιος γρήγορες συναλλαγές χέρι με χέρι, αλλά τελικά αυτή είναι η Σικελία, έχει το ενδιαφέρον της αυτή η κατάσταση. Από την άλλη πλευρά υπάρχουν προοδευτικοί άνθρωποι που προσπαθούν καθημερινά να βάλουν πράγματα σε τάξη, να ελέγξουν την διαχείριση απορριμμάτων, τα ταξί δεν κλέβουν πλέον τόσο πολύ και μπορεί να κάνει κάποιος γρήγορα την βόλτα της πόλης με ξενάγηση (αν καταλαβαίνει ιταλικά βέβαια) σε καλή τιμή, ενώ οι ταβέρνες και τα εστιατόρια προσφέρουν από τουριστικά μενού έως πολύ αυθεντικά πιάτα και κρασιά.
Στο Παλέρμο αξίζει να μείνει κάποιος μερικές μέρες και πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτεί το αρχαιολογικό μουσείο, τις πολλές εκκλησίες αρχίζοντας από τον τεράστιο καθεδρικό για να θαυμάσει αυτή την μίξη βυζαντινών, αραβικών, γοτθικών και ρωμανικών στοιχείων, τον βοτανικό κήπο της πόλης (μεγαλύτερος της Ιταλίας με 10 εκτάρια έκταση), την κεντρική αγορά Vucciria, τα δύο μεγάλα θέατρα Massimo και Politeama Garibaldi, αξίζει τον κόπο να ανέβει στο Monte Pellegrino (ο λόφος 600 μέτρων ύψος νότια της πόλης) για να απολαύσει την θέα του κόλπου από ψηλά, με συνοδεία ένα ποτήρι κρασί ή ένα παγωτό.
Μπορεί επίσης η πόλη να αποτελέσει βάση και ορμητήριο για εξορμήσεις κοντινές ή πιο μακρινές, η πιο φημισμένη εκδοχή είναι το Monreale με τον πιο χαρακτηριστικό νορμανδικό καθεδρικό του νησιού που διακοσμούν βυζαντινά ψηφιδωτά και ένα πανέμορφο περιστύλιο με ρομανικά τόξα και αραβικά διακοσμητικά στοιχεία. Επίσης οι αρχαιολογικοί χώροι του Σελινούντα και της Εγέστα, αν και τα ομορφότερα κομμάτια εκτίθενται στο αρχαιολογικό μουσείο.
Επίσης πολύ καλή εκδρομή είναι στην Cefalu μικρή πόλη πάλι αρχαιοελληνικής προέλευσης που ανήκε στην επικράτεια της Ιμέρα. Κι εδώ ο καθεδρικός είναι το κύριο αξιοθέατο, με τα δίδυμα καμπαναριά που μοιάζουν με πύργους κάστρου ενώ στο εσωτερικό κυριαρχεί το βλέμμα του Παντοκράτορα , βυζαντινής τεχνοτροπίας. Στην πόλη ειδικά το καλοκαίρι γίνεται το αδιαχώρητο καθώς πολλοί τουρίστες περιδιαβαίνουν τα στενάκια, φωτογραφίζοντας τις εκκλησίες, τα τείχη, τα παλάτια των Νορμανδών ενώ κάνουν ουρά στα καφέ για να δροσιστούν με μια γρανίτα. Την επόμενη μέρα συνήθως, αν μένουν στην περιοχή θα την περάσουν στην παραλία, καθώς μέσα στην Cefalu η θερμοκρασία ανεβαίνει πολύ, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες.
Η περιήγηση στη Σικελία έφτασε στο τέλος της και αυτό που μας μένει τελικά είναι ότι μπορεί το νησί να έχει τις δυσκολίες του, με το όχι και τόσο καλό οδικό δίκτυο, με μικροπροβλήματα καθαριότητας σε κάποιες γειτονιές, ωστόσο, η ομορφιά του τοπίου, το έντονο αρχαιοελληνικό άρωμα του σε συνδυασμό με τα σύγχρονα Ιταλικά στοιχεία, δικαιώνουν την επιλογή όποιου το επισκεφθεί.
Το ταξίδι στη Σικελία έφθασε στο τέλος του
