Νέες χρεώσεις επιφυλάσσονται για τις αεροπορικές εταιρείες με την ισχύ του Προεδρικού Διατάγματος σχετικά με τη «Ρύθµιση θεµάτων για την εφαρµογή του Κανονισµού (EK) 1107/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου, για τα δικαιώµατα των ατόµων µε αναπηρία και των ατόµων µε µειωµένη κινητικότητα όταν ταξιδεύουν αεροπορικώς».
Το Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε δημόσια διαβούλευση μέχρι την 23η Οκτωβρίου 2011, προβλέπει μεταξύ άλλων:
– τη ρύθμιση θεμάτων που αφορούν την εφαρμογή του Κανονισμού 1107/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, σχετικά με τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρία και μειωμένη κινητικότητα όταν ταξιδεύουν αεροπορικώς και ειδικότερα προσδιορίζονται τα όργανα για την παροχή της συνδρομής και η δημόσια αρχή που είναι υπεύθυνη για την επιβολή εφαρμογής του Κανονισμού και
– τη θέσπιση ή την εξειδίκευση διοικητικών διαδικασιών και προβλέπονται κυρώσεις.
Ειδικότερα, με την ισχύ του εν λόγω Προεδρικού Διατάγματος κάθε αεροδρόμιο της χώρας θα είναι υπεύθυνο για την εφαρμογή του κανονισμού και την εξυπηρέτηση των ατόμων με αναπηρία και ατόμων με μειωμένη κινητικότητα όταν ταξιδεύουν αεροπορικώς.
Για το λόγο αυτόν, προβλέπεται η σύσταση ειδικού φορέα, ο οποίος εκτός των άλλων, θα φροντίζει για την εξυπηρέτηση των ατόμων με αναπηρία και θα εισπράττει το τέλος εξυπηρέτησης Ατόμων με Αναπηρία από τις αεροπορικές εταιρείες.
Από τα μέχρι στιγμής σχόλια που έχουν υποβληθεί, το περιεχόμενο του Προεδρικού Διατάγματος δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης καθώς και τα ίδια τα άτομα με αναπηρία θεωρούν ότι είναι ελλιπές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αποτελεί η παρατήρηση ενός ατόμου με μειωμένη όραση, το οποίο αναφέρει ότι δεν προβλέπεται καμία ρύθμιση για την τοποθέτηση ειδικών πινάκων αφίξεων και αναχωρήσεων με μεγάλα γράμματα και αριθμούς στο ανθρώπινο επίπεδο αλλά αφορά μόνο όσους έχουν κινητικά προβλήματα και αναπηρίες.
Επίσης, όσον αφορά το τέλος εξυπηρέτησης ΑμΕΑ, κάποιοι κάνουν λόγο για ρυθμίσεις που θα “κολλήσουν” στο ΣτΕ ενώ άλλοι προτείνουν να μην είναι υποχρεωτική η χρέωση και είσπραξη ενός τέτοιου τέλους για να συμπεριλάβει τους αερολιμένες που θα ήθελαν να παρέχουν την υπηρεσία αυτή δωρεάν στους αερομεταφορείς.
Εν κατακλείδι, η ιστορία έχει διδάξει ότι όταν ένα νέο Τέλος προστίθεται στις αεροπορικές εταιρείες, αυτό μετακυλύεται συνήθως στον επιβάτη ή αν το κόστος είναι υψηλό αποφεύγουν τα αεροδρόμια που το χρεώνουν.
