Πληγή για το Ελληνικό φυσικό περιβάλλον χαρακτηρίζουν οι Οικολόγοι Πράσινοι σε ανακοίνωσή τους το Νομοσχέδιο για την αναδιάρθρωση του ΕΟΤ που ανακοίνωσε πρόσφατα το Υπουργείο Τουρισμού.
Στο πλαίσιο της δημόσιας διαβούλευσης του νομοσχεδίου για την αναδιάρθρωση του ΕΟΤ, η Θεματική Ομάδα Τουρισμού των Οικολόγων Πράσινων, έκανε την παρακάτω παρέμβαση:
“Ενώ ο διακηρυγμένος στόχος, του νομοσχεδίου είναι η δημιουργία ενός φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος στον τομέα του τουρισμού, το περιεχόμενο των διατάξεων του κρύβει πτυχές ενός άκρως αντιπεριβαλλοντικού νομοθετήματος, καθώς δίνει το σήμα για την καταστροφή των ομορφότερων και περιβαλλοντικά σημαντικότερων περιοχών της Ελλάδας.
Πριν όμως αναφερθούμε σε συγκεκριμένα σημεία, δεν είναι δυνατόν να μη σχολιάσουμε την τσαπατσουλιά που χαρακτηρίζει το όλο νομοθέτημα. Για παράδειγμα, σημειώνουμε τον βιαστικό τρόπο με τον οποίο μεταφέρονται υπηρεσίες πιστοποίησης ξενοδοχείων σε ιδιώτες, χωρίς να έχει δημιουργηθεί σχετική κρατική εποπτική αρχή ενώ μεταφέρονται υπηρεσίες εκτελεστικές στο υπουργείο που υποτίθεται ότι έχει τον σχεδιασμό, αλλά δεν έχει σχετική εμπειρία.
Ας ξεκινήσουμε από την Αττική, όπου θυσιάζεται ολόκληρο το παραλιακό μέτωπο, καθώς:
-Επιτρέπεται η δημιουργία συνεδριακού κέντρου διεθνούς εμβέλειας στον Φαληρικό Όρμο, και προωθούνται υποστηρικτικές χρήσεις, όπως εκθεσιακό κέντρο, καταστήματα, γραφεία και αναψυκτήρια.
-Από το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας μέχρι την Αγία Μαρίνα Κορωπίας ανατρέπεται το Π.Δ. του «Αθήνα 2004» και επιβαρύνεται όλη η περιοχή με εγκαταστάσεις τουρισμού, αθλητισμού και αναψυχής.
-Αλλάζει προς το δυσμενέστερο το χωροταξικό του νόμου Σουφλιά για την τουριστική κατοικία, καθώς προωθούνται ευνοϊκότεροι όροι για την προώθηση της.
Επίσης, ευνοούνται όσοι μπορούν να χτίσουν τουριστικά χωριά, χωρίς πολεοδομικό σχέδιο, ακόμα και χωρίς δημόσια πρόσβαση (ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο σε δημόσιο δρόμο). Η διάταξη αυτή θα προκαλέσει μόνο ζημιά και όχι όφελος στο τουρισμό, την οικονομία και το περιβάλλον.
Συγκεκριμένα, επιτρέπεται η δημιουργία οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων στο σύνολο των περιοχών που υπάγονται στις κατηγορίες Α, Β και Δ του άρθρου 4 της υπ’ αριθμ. 24208/4.6.2009. Οι κατηγορίες Α και Β1 αναφέρονται σε περιοχές μαζικού τουρισμού, όμως οι περιοχές κατηγορίας Β2 έχουν να κάνουν με εναλλακτικό τουρισμό και μάλιστα σε μερικές από τις σημαντικότερες προστατευόμενες περιοχές. Για παράδειγμα:
B2.1 Ανατολική και Δυτική Ροδόπη − Όρη Λεκάνης– Σύμβολο – Φαλακρό − Παρανέστια περιοχή − δέλτα Έβρου – Δαδιά.
B2.2 Λίμνη Κερκίνης – Μαυροβούνι – Κερκίνη – Άγγιστρο – Όρβηλος − Βροντού − Μενοίκιο.
B2.3 Πιέρια − Βέρμιο – Καϊμακτσαλάν – Πάικο − Έδεσσα – Βέροια – Νάουσα
Β2.4 Καστοριά – Φλώρινα – Πρέσπες
B2.5 Περιοχή Β. Πίνδου – Ζαγορίου − Τζουμέρκων – Ορεινός χώρος Δυτικής Θεσσαλίας.
B2.6 Όλυμπος – Κίσσαβος – Μαυροβούνι
Επιπλέον, ξεπουλιούνται τα ιαματικά λουτρά. Όποιες από αυτές τις επιχειρήσεις δεν υποβάλουν τα δικαιολογητικά εντός εξαμήνου, βρίσκονται αντιμέτωπες με το σφράγισμα, ενώ η αξιοποίηση των πηγών μεταφέρεται στο ΤΑΙΠΕΔ, με άλλα λόγια, χωρίς μελέτη και σχεδιασμό, απλά οδεύουν προς τους ιδιώτες!
Η κατάργηση ή υποβάθμιση του χωροταξικού σχεδιασμού σε εθνικό επίπεδο και η παράλληλη ενδυνάμωση των ειδικών χωροταξικών πλαισίων θα οδηγήσει σε συγκρούσεις, που θα λύνονται πολιτικά ή ακόμη χειρότερα με όρους αδιαφάνειας και διαπλοκής. Κλασικό παράδειγμα είναι τα προβλήματα που προκαλεί στον τουρισμό το ειδικό χωροταξικό για τις ιχθυοκαλλιέργειες.
Το πνεύμα που κυριαρχεί στο νομοσχέδιο (ξεπούλημα όσο γίνεται πιο γρήγορα των πάντων) δεν αποτελεί απλά το αποτυχημένο μοντέλο που έφερε την ύφεση και την καταστροφή της ισπανικής οικονομίας, ή τα τρομερά δεινά της ιρλανδικής οικονομίας. Συντελεί σε κάτι χειρότερο! Στη μετατροπή της φυσικής μας κληρονομιάς σε απλό εμπόρευμα! Φαίνεται ότι η νομοθεσία για τον τουρισμό χρησιμοποιείται ως όχημα για να γίνουν μεγάλες ιδιωτικές πολεοδομήσεις, να ικανοποιηθούν δηλαδή μεγάλα κτηματομεσιτικά συμφέροντα και όχι για να υπάρξει ορθολογικός σχεδιασμός της τουριστικής δραστηριότητας.”
