Ο Θαλάσσιος τουρισμός δεν κατέχει στη χώρα μας τη θέση που του αξίζει

lamprou_catia1

της Κάτιας Λάμπρου

Δύο είναι οι υγιέστεροι και παραγωγικότεροι τομείς της ελληνικής οικονομίας: η ναυτιλία και ο τουρισμός. Και υπάρχει ένας ενδιάμεσος, που συνδυάζει και τα δύο∙ ο θαλάσσιος τουρισμός. Στην υπηρέτηση αυτού έχω ταχθεί κι εγώ την τελευταία 25ετία, και καταθέτω την άποψή μου σχετικά, ούσα παράλληλα μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Τουριστικών Επαγγελματικών Σκαφών Άνευ Πληρώματος (ΣΙΤΕΣΑΠ) –Υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων.

 

(Και) ο θαλάσσιος τουρισμός, δεν κατέχει δυστυχώς στη χώρα μας τη θέση που του αρμόζει. Τα προβλήματα είναι πολλά∙ και τα περισσότερα ανάγονται στην απουσία πραγματικού ενδιαφέροντος και σταθερής με διάρκεια στρατηγικής από τους ιθύνοντες την ελλαδική Πολιτεία τις τελευταίες δεκαετίες.

 

Το βασικότερο, ίσως, ζήτημα είναι αυτό των υποδομών. Συγκεκριμένα, η έλλειψη οργανωμένων τουριστικών λιμένων, και η κακή κατάσταση των υπαρχόντων –πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Σήμερα, λειτουργούν στη χώρα μας μόνο 13 μαρίνες. Στα περισσότερα νησιά, και στις λοιπές ακτές της ηπειρωτικής χώρας που έλκουν το θαλάσσιο τουρισμό, τα σκάφη ελλιμενίζονται σε εμπορικούς ή φυσικούς λιμένες με ανύπαρκτες ή υποτυπώδεις παροχές για τουριστικά πλοία. Αλλά η κορύφωση της απουσίας της Πολιτείας σχετικά με το ζήτημα, είναι η Μαρίνα του Αλίμου. Μία μαρίνα, η οποία ενώ είναι η μεγαλύτερη και πιο εμπορική της χώρας, και εξυπηρετεί την πρωτεύουσα, έχει εγκαταστάσεις σχεδόν απαράλλακτες από τη δεκαετία του 1960 που κατασκευάστηκε, προσφέρει δε ελλιπέστατες παροχές και διευκολύνσεις σε όλους τους συμμετέχοντες στο τουριστικό προϊόν – ναυλωτές, πλοιοκτήτες, τεχνικούς κ.λπ.

 

Παράλληλα, ο θαλάσσιος τουρισμός και οι άνθρωποί του πλήττονται από την ασύλληπτη γραφειοκρατία (αφορώσα κυρίως τους –μόνο τυπικούς– ελέγχους των λιστών πληρωμάτων, την έκδοση απόπλοων, τις ανανεώσεις αδειών, τις επιθεωρήσεις κ.λπ.), καθώς και τη μη ρεαλιστική νομοθεσία. Με τούτο, εννοούμε κυρίως την απαίτηση του κράτους να δουλεύει ένα σκάφος τουλάχιστο 300 μέρες την πενταετία για να μη χάσει την επαγγελματική του άδεια, με δυσμενέστατες φορολογικές και άλλες συνέπειες. Αυτό, δε, ισχύει αδιακρίτως, ακόμα και για τα σκάφη παλαιότητας που εκ των πραγμάτων δεν μπορούν να ναυλωθούν τόσες μέρες, καθώς ελάχιστοι είναι οι πελάτες που τα ζητούν.

 

Παρά τα προβλήματα, οι επαγγελματίες του κλάδου, όπως βεβαίως και τόσων άλλων που υφίστανται δυσκολίες, προσπαθούν να επιβιώσουν και να προσφέρουν τις καλύτερες δυνατές υπηρεσίες στους πελάτες τους. Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα, που η ιδιωτική πρωτοβουλία, τοπικών συνδέσμων, μεμονωμένων πλοιοκτητών και του ΣΙΤΕΣΑΠ (της επαγγελματικής ένωσης των μη επανδρωμένων τουριστικών σκαφών με πανελλαδική εμβέλεια, 350 μέλη σε όλη την Ελλάδα, και στόλο συνολικής δυναμικής πλέον των 1.500 σκαφών) είναι εκείνη που φέρνει κάποια αποτελέσματα στην εξομάλυνση των προβλημάτων, στην αντιμετώπιση των ελλείψεων και στην προαγωγή του τουριστικού προϊόντος στο θαλάσσιο χώρο. Ωστόσο φυσικά, αυτό δεν αρκεί. 

 

Πρέπει να γίνει αντιληπτό, ότι ο θαλάσσιος τουρισμός (το “γιώτινγκ” όπως λέγεται), δεν είναι μία ελιτίστικη ενασχόληση ορισμένων «σκαφάτων» – εξάλλου δεν πρόκειται για τους ιδιοκτήτες ιδιωτικών σκαφών αναψυχής, αλλά για επαγγελματίες, που στηρίζουν την ελλαδική οικονομία. Είναι μία υγιής από κάθε άποψη επιχειρηματική δραστηριότητα, που φέρνει κάθε χρόνο στην Ελλάδα χιλιάδες τουρίστες μέσου και υψηλού επιπέδου και μπορεί να φέρει ακόμα περισσότερους. Οι ξένοι αυτοί, στα νησιά και τα λιμάνια που θα ταξιδέψουν, θα επισκεφθούν τους αρχαιολογικούς χώρους, θα συνδιαλλαγούν με τους επαγγελματίες των τοπικών οικονομιών, και θα συντηρήσουν άμεσα ή έμμεσα πολλές ελληνικές οικογένειες. Και, αν οι συνθήκες που θα συναντήσουν, είναι αντάξιες της δημιουργικότητας, της φιλοξενίας και του φιλότιμου που διέκρινε ανέκαθεν το λαό μας, θα είναι οι καλύτεροι πρεσβευτές της χώρας μας, όχι σε θεωρητικό–ιδεολογικό επίπεδο, αλλά σε πρακτικό, υπό την έννοια της προσέλκυσης περισσότερης τουριστικής “πελατείας” στην Ελλάδα.

 

Εμείς, συνεχίζουμε τις προσπάθειές μας, με σκοπό όχι μόνο να στηρίξουμε τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις μας, αλλά να εξυγιανθεί και να αναδειχθεί το τουριστικό προϊόν του γιώτινγκ στο σύνολό του.

Μοιραστείτε τα νέα

Αφήστε μια απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.