Η τουριστική περίοδος πλησιάζει στο τέλος της κι όπως είναι φυσικό, ετοιμαζόμαστε όλοι να κάνουμε τον απολογισμό μας. «Δύσκολοι καιροί», «οικονομική κρίση» και πολλοί άλλοι αντίξοοι κι αποκαρδιωτικοί παράγοντες πρέπει να αντιμετωπιστούν από τους επιχειρηματίες και τους εργαζόμενους του κλάδου.
Μα, τι θαύμα, τι αγαλλίαση, τι αναπάντεχα ευχάριστη ανατροπή! Σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς, καταφέραμε ν’ αυξήσουμε τον αριθμό των αφίξεων! «Σε διψήφιο αριθμό ανέρχεται το ποσοστό αύξησης του αριθμού των αφίξεων στη χώρα μας» διάβασα προσφάτως σε δημοσίευμα, το οποίο περιέγραφε με ύφος πανηγυρικό το «επίτευγμα».
Δεν κρύβω ότι αυτή η είδηση θα ήταν πραγματικά ευχάριστη, αν το ποσοστό αύξησης των αφίξεων συνοδευόταν κι από την ανάλογη αύξηση στα έσοδα, γιατί αν το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι το ποσοστό αύξησης των αφίξεων, τότε η στρατηγική που οφείλουμε να ακολουθήσουμε είναι απλή:
προσκαλούμε όλο τον κόσμο να κάνει τις διακοπές του δωρεάν στη χώρα μας! Πιστεύετε ότι υπάρχουν πολλοί που θα αρνηθούν μια τόσο γενναιόδωρη πρόσκληση; Τότε θα δούμε τον αριθμό των αφίξεων να εκτοξεύεται στα ύψη και το εν λόγω ποσοστό να γίνεται διψήφιο, τριψήφιο ή και τετραψήφιο! Θα καταρρίψουμε κάθε ρεκόρ αφίξεων! Ωραία όλ’ αυτά, αλλά μετά; Τι γίνεται μετά; Πώς θα καλυφθεί όλο αυτό το κόστος φιλοξενίας; Ποιος θα πληρώσει; Θα πληρώσουν οι «ειδικοί» που εισηγήθηκαν το μεγαλοφυές σχέδιο της φιλοξενίας ή θα μας πουν ότι αυτοί έκαναν σωστά τη δουλειά τους γεμίζοντας τη χώρα τουρίστες και ότι τώρα είναι η σειρά μας να κάνουμε θυσίες για το καλό του τόπου;
προσκαλούμε όλο τον κόσμο να κάνει τις διακοπές του δωρεάν στη χώρα μας! Πιστεύετε ότι υπάρχουν πολλοί που θα αρνηθούν μια τόσο γενναιόδωρη πρόσκληση; Τότε θα δούμε τον αριθμό των αφίξεων να εκτοξεύεται στα ύψη και το εν λόγω ποσοστό να γίνεται διψήφιο, τριψήφιο ή και τετραψήφιο! Θα καταρρίψουμε κάθε ρεκόρ αφίξεων! Ωραία όλ’ αυτά, αλλά μετά; Τι γίνεται μετά; Πώς θα καλυφθεί όλο αυτό το κόστος φιλοξενίας; Ποιος θα πληρώσει; Θα πληρώσουν οι «ειδικοί» που εισηγήθηκαν το μεγαλοφυές σχέδιο της φιλοξενίας ή θα μας πουν ότι αυτοί έκαναν σωστά τη δουλειά τους γεμίζοντας τη χώρα τουρίστες και ότι τώρα είναι η σειρά μας να κάνουμε θυσίες για το καλό του τόπου;
Είναι κοινή η παραδοχή ότι ο κλάδος του τουρισμού αποτελεί βασικό πυλώνα ανάπτυξης της Ελληνικής Οικονομίας. Συνεπώς, τα μεγέθη που μας ενδιαφέρουν είναι τα έσοδα κι όχι οι αφίξεις. Η φράση «λεφτά υπάρχουν» είναι αληθής κι αναφέρεται σ’ αυτούς που έχουν υψηλά εισοδήματα, αλλά και υψηλές απαιτήσεις. Υπάρχουν υπερπολυτελή ξενοδοχεία στο εξωτερικό, τα οποία χρεώνουν 7.500 δολάρια ανά διανυκτέρευση με πρωινό κι έχουν άνω του 90% πληρότητα κι εμείς εδώ θεωρούμε ότι τα 20 ευρώ στο All Inclusive είναι υπερβολικά ακριβά και πρέπει να ρίξουμε τις τιμές για να είμαστε ανταγωνιστικοί!
Ας αφήσουμε λοιπόν τις «δικαιολογίες της συμφοράς» κι ας προσπαθήσουμε να χαράξουμε μια στρατηγική ανάπτυξης που θα στηρίζεται στη βάση της ποιότητας κι όχι της ποσότητας. Καλύτερα να λειτουργήσουν οι επιχειρήσεις με υψηλότερο κόστος, καθώς θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη έμφαση στην επιλογή εξειδικευμένου προσωπικού, αρίστης ποιότητος υλικών, εξοπλισμού κι εγκαταστάσεων και να προσελκύσουν τουρίστες υψηλής οικονομικής στάθμης, που θα φέρουν κέρδη, παρά να συνεχίσουν να λειτουργούν προσπαθώντας, με γελοίους πολλές φορές τρόπους, να μειώσουν το κόστος και τελικά να καταλήγουν να έχουν ζημίες!
